POCZĄTEK PRZYGODY - GILGIT
Plan wyjazdu na 10 dni. Wyprawa motocyklowa
Normalny standard
Dzień 1. Transfer z lotniska w Islamabadzie do hotelu, krótki odpoczynek po podróży. Po lunchu rozpoczęcie podróży do prowincji Gilgit – Baltistan, przejazd samochodem do Naran lub Batakundi. Nocleg w hotelu.
Dzień 2. Przejazd samochodem z Naran (Batakundi) do Gilgit przez wysoką przełęcz Babusar Top (4 173 m n.p.m.) niezwykłą drogą, na której już na wstępie możesz zakosztować PRZYGODY. . Po drodze postój przy malowniczym Jeziorze Lulusar. Po dotarciu do Gilgit, wypożyczenie motocykla, krótka wycieczka aby zobaczyć Kargah Budda Rock, kolacja w tradycyjnej restauracji pakistańskiej, nocleg w hotelu
Lulusar to jezioro w Dolinie Naran. Zaporzyczyło swą nazwę od otaczających je gór Lulusar. Słowo „sar” w języku paszto oznacza „wierzchołek lub szczyt”. Jezioro jest głównym źródłem rzeki Kunhar, która przepływa przez całą dolinę Kaghan, dolinę Naran, aż do połączenia się z rzeką Jhelum. Jest to historyczne miejsce, w którym aresztowano 55 uczestników wojny o niepodległość w 1857 roku.
Kargah Buddha to stanowisko archeologiczne położone około 9,5 km od Gilgit. Jest to płaskorzeźbiony wizerunek dużego stojącego Buddy, wysokiego na około 15 metrów, na klifie w Kargah Nala. Rzeźba, która jest w stylu występującym również w Baltistanie, datowana jest na VII wiek. Rzeźba otoczona jest otworami na drewnianą konstrukcję, która chroniła go przed niepogodą, ale według miejscowej legendy postać ta jest w rzeczywistości ludożerczą olbrzymką lub wiedźmą (yakhshini lub ya-chaani lub yacheni), która terroryzowała okolicznych mieszkańców i za karę została przybita do klifu przez świętego człowieka. Budda Kargah znajduje się u zbiegu dwóch strumieni, Kargah i Shukogah, Szacuje się, że rzeźbienie zostało ukończone w VII wieku. Został odkryty w latach 1938-39, po znalezieniu rękopisów Gilgit w 1931 roku.
Starożytna nazwa miasta Gilgit brzmiała Sargin, później znane było jako Gilit i nadal jest nazywane przez miejscową ludność Gilit lub Sargin-Gilit. Od III wieku do XI wieku Gilgit było ważnym miastem na Jedwabnym Szlaku, wzdłuż którego buddyzm rozprzestrzeniał się z Azji Południowej na północ i zachód. W tym czasie o kontrolę nad regionem rywalizowało wiele mocarstw, w tym Imperium Tybetańskie, dynastia Kaszmiru Karkota oraz kalifaty Umajjadów i Abbasydów. W pobliżu, około 400 metrów w górę rzeki, w 1931 r. odkopano buddyjski klasztor i trzy stupy zawierające manuskrypty sanskryckie, uznane przez badaczy za jedne z najwcześniejszych rękopisów na świecie i najstarsza kolekcja rękopisów zachowana w Pakistanie, mająca duże znaczenie w dziedzinie studiów buddyjskich oraz ewolucji literatury azjatyckiej i sanskryckiej. Uważa się, że rękopisy zostały napisane w V-VI wieku naszej ery, chociaż w następnych stuleciach odkryto więcej rękopisów, które również zostały sklasyfikowane jako rękopisy Gilgit. W XI wieku Gilgit rozrosła się do autonomicznego królestwa Dardystanu, zanim w dużej mierze przyjęła islam. Dziś służy jako główny węzeł na słynnej Karakorum Highway, z połączeniami drogowymi do Chin, a także z pakistańskimi miastami Skardu, Chitral, Peszawar i Islamabad. Służy również jako stacja graniczna dla lokalnych obszarów plemiennych. Działalność gospodarcza miasta koncentruje się głównie na rolnictwie, gdzie głównymi uprawami są pszenica, kukurydza i jęczmień.
Dzień 3. Transfer z Gilgit do Karimabad w Dolinie Hunza, zwiedzanie tradycyjnego targu gdzie można podziwiać rękodzieło typowe dla Doliny Hunzy, zwiedzanie słynnego Fortu Baltit oraz wizyta w Forcie Altit. Zakwaterowanie w hotelu.
Dolina Hunzy jest bardzo atrakcyjna ze względu na wspaniałe panoramy górskie z widokiem na słynne szczyty: Ultar, Hunza Dome, Bublimating, Spantik (7 027 m n.p.m.), Diran i Rakaposhi (7788 m n.p.m.) dominujące w panoramie.
Stare forty Altit i Baltit to miejsca, które koniecznie trzeba zobaczyć w Dolinie Hunzy. Oba stanowią wspaniały przykład tradycyjnego budownictwa na tych terenach. Pomimo ich kilkusetletniej historii tradycyjna konstrukcja chroni do dziś oba budynki przed skutkami trzęsień ziemi występujących tutaj dość często, a materiały z jakich powstały do dziś używane są przez mieszkańców. W fortachmożna zobaczyć również mieszanie się wielu wpływów kulturowych w dawnym królestwie Hunzy. Elementy buddyjskie, kaszmirskie, ladakhi i balti mieszają się tutaj w harmonijną całość a ciekawe opowieści o dawnych zwyczajach sprawiają, że wizyta w fortach to dobrze wykorzystany czas.
W pobliżu fortów i na tradycyjnym bazarze można również podziwiać umiejętności szlifierzy kamieni półszlachetnych wydobywanych w Karakorum lub tkaczy, albo kupić miejscowe ekologiczne owoce suszone, różnego rodzaju miejscowe oleje i tradycyjne rękodzieło typowe dla Doliny Hunzy lub skosztować tradycyjnych potraw.
Dzień 4. Przejazd z Karimabadu do Passu. Po drodze rzut oka na Jezioro Attabad, strzępiastą grań Passo i słynny most wiszący Husaini oraz Jezioro Borit i Lodowiec Passu.
Jerzioro Attabad powstało w wyniku trzęsienia ziemi i potężnego osuwiska w dolinie Hunzy w 2010 roku. Dziś stanowi atrakcję turystyczną zarówno dla Pakistańczyków jak i odwiedzających je cudzoziemców. Niesamowity, turkusowy kolor wody sprawia, że jezioro Attabad na długo pozostaje w pamięci. Przez wiele osób uważane jest za jedno z najpiękniejszych jezior na świecie.
Lodowiec Passu położony jest na południe od miejscowości Passu. Droga do niego prowadzi obok polodowcowego Jeziora Borit, położonego w uroczej, spokojnej kotlinie górskiej. Warto zwrócić tu uwagę na charakterystyczne formy skalne związane z czasem gdy dopiero powstawał majestatyczny łańcuch Karakorum. Niesamowite wrażenie robi widok lodowca oraz majestatycznej, bajkowej Grani Passu. Zarówno oświetlone słońcem jak i spowite chmurami szczyty stanowią jedną z najwspanialszych panoram górskich.
Most wiszący w wiosce Husaini to jedna z najbardziej znanych atrakcji turystycznych w Pakistanie. Zawieszony nad rzeką Hunza most ma długość 164 m i konstrukcję typową dla pieszych kładek w Pakistanie. Deseczki z których jest zbudowany nie stykają się ze sobą, ale są ułożone z odstępami ok 30 cm tak, że idąc przez most w dole widzimy płynącą rzekę. Stalowe liny tworzące konstrukcję mostu są wprawiane w ruch przez przechodzących i powodują falowanie całej konstrukcji. Przy wietrznej pogodzie przejście przez most może stanowić realne niebezpieczeństwo spadnięcia do rzeki. Po wypadku w 2022 roku można go pokonać jedynie gdy ma się założoną kamizelkę ratunkową. Pomimo tego w każdym sezonie wielu turystów podejmuje wyzwanie przejścia przez most, choć wielu rezygnuje po przejściu jego małej części...
Dzień 5. Wycieczka z Passu do Doliny Hopar. Wizyta na Lodowcu Hopar, Przejazd na nocleg do Aliabadu.
Lodowiec Hopar jest jednym z najłatwiej dostępnych lodowców w Pakistanie. Jest on wykorzystywany przez pakistańskich wspinaczy i przewodników do ćwiczenia wspinaczki w lodzie. Punkt widokowy położony niedaleko miejsca gdzie możliwy jest dojazd pozwala go podziwiać bez konieczności schodzenia do jęzora lodowcowego, jednak stary lodowiec poprzecinany tysiącami szczelin tworzących labirynt na którym można postawić stopę jest niezwykłym celem krótkiej wycieczki i warto podjąć jej trud.
Dzień 6. Przejazd z Aliabadu do Skardu. Po drodze krótki postój w punktach widokowych na Rakaposhi, Nanga Parbat oraz w miejscu gdzie rzeka Gilgit wpływa do Indusu. Jest to również unikalny punkt gdzie łączą się trzy olbrzymie pasma górskie: Himalaje, Karakorum i Hindukusz.
Skardu położone jest w prowincji Gilgit-Baltistan w Pakistanie. Dolina Skardu ma około 10 km szerokości i 40 km długości. Znajduje się u zbiegu rzeki Shigar i rzeki Indus. Jest otoczone przez rozległe pasmo Karakorum. Wraz z pobliskimi jeziorami i górami jest to ważny punkt turystyczny
w Pakistanie. Skardu to główne miasto Baltistanu i największy powiat Obszarów Północnych. Jest punktem startowym dla wypraw górskich
i miłośników gór, którzy wędrują na lodowiec Baltoro, do obozu bazowego K2 i Concordii, Baltistan jest obszarem gdzie położone są jedne z najwyższych szczytów na świecie w paśmie Karakorum.
Dzień 7. Wycieczka całodniowa. Przejazd przez Płaskowyż Deosai, drugi pod wzglądem wysokości po Wyżynie Tybetańskiej. Powrót na nocleg do hotelu w Skardu.
Park Narodowy Deosai został utworzony 4 grudnia 1993 roku w celu ochrony himalajskiego niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos isabellinus)
i jego siedlisk. Dzięki podjętym działaniom ochronnym liczebność tych niedźwiedzi w parku wzrosła z 20 osobników w 1993 roku do 43 w 2006 roku. Park Deosai położony jest około 30 km od miasta Skardu. Ma powierzchnię 3626 km2. Tereny parku obejmują wysokogórski płaskowyż, leżący na wysokości od 3500 do 5200 m n.p.m. Średnie temperatury wahają się od 9°C latem do -20°C zimą. W 2016 roku Park narodowy Deosai został zgłoszony do listy informacyjnej UNESCO.
Dzień 8. Wycieczka ze Skardu do Shigar. Atrakcjami tego dnia są: postój na Pustyni Sarfaranga, zwiedzanie Fortu Shigar, Meczetu Amburik oraz wizyta nad Blide Lake. Powrót na nocleg do hotelu w Skardu, zwrot motocykli, przygotowanie do powrotu do Islamabadu.
Shigar Fort (Fong-Khar) oznacza „Fort na Skale” to stary fort Baltistanu i Pakistanu znajdujący się w mieście Shigar. Został zbudowany w XVII wieku przez radżę z dynastii Amacha z Shigar.
Fort został odrestaurowany przez Aga Khan Cultural Service Pakistan (AKCSP-P), pakistański oddział Programu Miast Historycznych Aga Khan
Oryginalny Fong-Khar został założony na szczycie platformy, która wznosi się 5 metrów nad ziemię i częściowo otacza gigantyczną skałę w kształcie stożka (stąd nazwa Fong-Khar, czyli „Pałac na Skale”). Chociaż Stary Fort-Pałac w stanie, w jakim jest teraz odrestaurowany, wydaje się być jedną strukturą, po bliższym przyjrzeniu się, jest to w rzeczywistości zbiór trzech oddzielnych budynków, zbudowanych obok siebie w różnych czasach i o różnej inżynierii i wykonaniu. Podczas renowacji terenu te trzy struktury zostały zidentyfikowane jako moduły I, II i III. Publiczny meczet Radży znany jako to piękny i ozdobny budynek przylegający do wejścia do kompleksu i ma znaczną wartość antyczną i artystyczną. Jest podobny w formie i zdobnictwie do innych meczetów w rejonie Shigar: jedno czteroprzęsłowe pomieszczenie z centralną podporą kolumny i werandą po wschodniej stronie.
Amburiq Masjid to niewielki meczet znajdujący się w Shigar, jeden z najstarszych meczetów w Baltistanie. Został zbudowany przez Sayeda Ali Hamdaniego i należy do najsłynniejszych zabytków Baltistanu. Często jest odwiedzany przez turystów, zarówno pakistańskich jak i obcokrajowców. Wewnątrz meczetu utworzono małe muzeum, które pomaga zwiększyć świadomość historycznego znaczenia tego miejsca wśród lokalnej społeczności. Pozwala też na poznanie pięknie zdobionego, obiektu o znaczeniu religijnym, wciąż ważnego dla mieszkańców. Uczy również miejscową społeczność jak ważne jest podejście konserwatorskie do podobnych obiektów i ich ochrona. Renowację meczetu, której koszty pokryła Ambasada Norwegii w Islamabadzie oraz lokalna społeczność, zakończono w latach 1998–2000. AKCSP zapewniła pomoc techniczną i nadzorowała projekt. W 2005 roku UNESCO przyznało meczetowi Nagrodę Dziedzictwa Azji i Pacyfiku
Dzień 9. Przejazd ze Skardu do Naran
Dzień 10. Transfer z Naran do Islamabadu, dzień na przygotowanie do podróży
Dzień 11. Islamabad: przejazd na lotnisko przed odlotem i koniec podróży...